publicerad: 2015
förridare
för|rid·are
[fö`r‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ridarna rida
| Singular | |
|---|---|
| en förridare | obestämd form |
| en förridares | obestämd form genitiv |
| förridaren | bestämd form |
| förridarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förridare | obestämd form |
| förridares | obestämd form genitiv |
| förridarna | bestämd form |
| förridarnas | bestämd form genitiv |


