publicerad: 2015
förrinna
för·rinna
verb
förrann, förrunnit, förrunnen förrunnet förrunna, pres. förrinner • ⟨ngt åld.⟩ förflyta
| Finita former | |
|---|---|
| förrinner | presens aktiv |
| förrann | preteritum aktiv |
| förrinn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förrinna | infinitiv aktiv |
| har/hade förrunnit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förrinnande | |
| Perfekt particip | |
| en förrunnen + substantiv | |
| ett förrunnet + substantiv | |
| den/det/de förrunna + substantiv | |


