publicerad: 2015
förstuga
för|stuga
[fö`r‑]
substantiv
~n ‑stugor • farstu, mindre utrymme utanför ytterdörr – I sammansättn. förstu-.
| Singular | |
|---|---|
| en förstuga | obestämd form |
| en förstugas | obestämd form genitiv |
| förstugan | bestämd form |
| förstugans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förstugor | obestämd form |
| förstugors | obestämd form genitiv |
| förstugorna | bestämd form |
| förstugornas | bestämd form genitiv |


