publicerad: 2015
förtingliga
för·ting·liga
verb
~de ~t • uppfatta som konkret ting
| Finita former | |
|---|---|
| förtingligar | presens aktiv |
| förtingligas | presens passiv |
| förtingligade | preteritum aktiv |
| förtingligades | preteritum passiv |
| förtingliga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förtingliga | infinitiv aktiv |
| att förtingligas | infinitiv passiv |
| har/hade förtingligat | supinum aktiv |
| har/hade förtingligats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förtingligande | |
| Perfekt particip | |
| en förtingligad + substantiv | |
| ett förtingligat + substantiv | |
| den/det/de förtingligade + substantiv | |


