publicerad: 2015
förvirringstillstånd
för·virr·ings|till·stånd
substantiv
~et; pl. ~ förvirring tillstånd 1
| Singular | |
|---|---|
| ett förvirringstillstånd | obestämd form |
| ett förvirringstillstånds | obestämd form genitiv |
| förvirringstillståndet | bestämd form |
| förvirringstillståndets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förvirringstillstånd | obestämd form |
| förvirringstillstånds | obestämd form genitiv |
| förvirringstillstånden | bestämd form |
| förvirringstillståndens | bestämd form genitiv |


