publicerad: 2015
förvirra
för·virra
verb
~de ~t • skapa tankemässig oreda hos
| Finita former | |
|---|---|
| förvirrar | presens aktiv |
| förvirras | presens passiv |
| förvirrade | preteritum aktiv |
| förvirrades | preteritum passiv |
| förvirra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förvirra | infinitiv aktiv |
| att förvirras | infinitiv passiv |
| har/hade förvirrat | supinum aktiv |
| har/hade förvirrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förvirrande | |
| Perfekt particip | |
| en förvirrad + substantiv | |
| ett förvirrat + substantiv | |
| den/det/de förvirrade + substantiv | |


