publicerad: 2015
gjutning
gjut·ning
substantiv
~en ~ar • till gjuta 1
| Singular | |
|---|---|
| en gjutning | obestämd form |
| en gjutnings | obestämd form genitiv |
| gjutningen | bestämd form |
| gjutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gjutningar | obestämd form |
| gjutningars | obestämd form genitiv |
| gjutningarna | bestämd form |
| gjutningarnas | bestämd form genitiv |


