publicerad: 2015
grottman
grott|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen 1grotta 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en grottman | obestämd form |
| en grottmans | obestämd form genitiv |
| grottmannen | bestämd form |
| grottmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grottmän | obestämd form |
| grottmäns | obestämd form genitiv |
| grottmännen | bestämd form |
| grottmännens | bestämd form genitiv |


