publicerad: 2015
grundstötning
grund|stöt·ning
substantiv
~en ~ar grundstöta
| Singular | |
|---|---|
| en grundstötning | obestämd form |
| en grundstötnings | obestämd form genitiv |
| grundstötningen | bestämd form |
| grundstötningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grundstötningar | obestämd form |
| grundstötningars | obestämd form genitiv |
| grundstötningarna | bestämd form |
| grundstötningarnas | bestämd form genitiv |


