publicerad: 2015
grundstämning
grund|stäm·ning
substantiv
~en ~ar • till stämning 1,2 2grund 2
| Singular | |
|---|---|
| en grundstämning | obestämd form |
| en grundstämnings | obestämd form genitiv |
| grundstämningen | bestämd form |
| grundstämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grundstämningar | obestämd form |
| grundstämningars | obestämd form genitiv |
| grundstämningarna | bestämd form |
| grundstämningarnas | bestämd form genitiv |


