publicerad: 2015
grunna
grunna
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ fundera
| Finita former | |
|---|---|
| grunnar | presens aktiv |
| grunnas | presens passiv |
| grunnade | preteritum aktiv |
| grunnades | preteritum passiv |
| grunna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att grunna | infinitiv aktiv |
| att grunnas | infinitiv passiv |
| har/hade grunnat | supinum aktiv |
| har/hade grunnats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| grunnande | |


