publicerad: 2015
gröning
grön·ing
substantiv
~en ~ar • en fågel
| Singular | |
|---|---|
| en gröning | obestämd form |
| en grönings | obestämd form genitiv |
| gröningen | bestämd form |
| gröningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gröningar | obestämd form |
| gröningars | obestämd form genitiv |
| gröningarna | bestämd form |
| gröningarnas | bestämd form genitiv |


