publicerad: 2015
halkvarnare
halk|varn·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑varnarna • i bil
| Singular | |
|---|---|
| en halkvarnare | obestämd form |
| en halkvarnares | obestämd form genitiv |
| halkvarnaren | bestämd form |
| halkvarnarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| halkvarnare | obestämd form |
| halkvarnares | obestämd form genitiv |
| halkvarnarna | bestämd form |
| halkvarnarnas | bestämd form genitiv |


