publicerad: 2015
hallucinogen
1halluc·ino·gen
[‑je´n]
substantiv
~en ~er • ämne som framkallar hallucinationer
| Singular | |
|---|---|
| en hallucinogen | obestämd form |
| en hallucinogens | obestämd form genitiv |
| hallucinogenen | bestämd form |
| hallucinogenens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallucinogener | obestämd form |
| hallucinogeners | obestämd form genitiv |
| hallucinogenerna | bestämd form |
| hallucinogenernas | bestämd form genitiv |
2halluc·ino·gen
[‑je´n]
adjektiv
~t ~a • till 1hallucinogen
| Positiv | |
|---|---|
| en hallucinogen + substantiv | |
| ett hallucinogent + substantiv | |
| den/det/de hallucinogena + substantiv |


