publicerad: 2015
hallåa
1hallåa
[halå`a]
substantiv
~n hallåor • ⟨vard.⟩ kvinnlig programannonsör
| Singular | |
|---|---|
| en hallåa | obestämd form |
| en hallåas | obestämd form genitiv |
| hallåan | bestämd form |
| hallåans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallåor | obestämd form |
| hallåors | obestämd form genitiv |
| hallåorna | bestämd form |
| hallåornas | bestämd form genitiv |
2hallåa
[halå`a el. halå´a]
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ fungera som programannonsör
| Finita former | |
|---|---|
| hallåar | presens aktiv |
| hallåas | presens passiv |
| hallåade | preteritum aktiv |
| hallåades | preteritum passiv |
| hallåa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hallåa | infinitiv aktiv |
| att hallåas | infinitiv passiv |
| har/hade hallåat | supinum aktiv |
| har/hade hallåats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| hallåande | |


