publicerad: 2015
hamburgertallrik
ham·burg·er|tallr·ik
substantiv
~en ~ar • maträtt med bl.a. hamburgare; till tallrik 2
| Singular | |
|---|---|
| en hamburgertallrik | obestämd form |
| en hamburgertallriks | obestämd form genitiv |
| hamburgertallriken | bestämd form |
| hamburgertallrikens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hamburgertallrikar | obestämd form |
| hamburgertallrikars | obestämd form genitiv |
| hamburgertallrikarna | bestämd form |
| hamburgertallrikarnas | bestämd form genitiv |


