publicerad: 2015
hammare
hammare
substantiv
~n; pl. hamrar el. ~, best. pl. hamrarna el. hammarna • ett slagverktyg
| Singular | |
|---|---|
| en hammare | obestämd form |
| en hammares | obestämd form genitiv |
| hammaren | bestämd form |
| hammarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hamrar (hammare) | obestämd form |
| hamrars (hammares) | obestämd form genitiv |
| hamrarna (hammarna) | bestämd form |
| hamrarnas (hammarnas) | bestämd form genitiv |


