publicerad: 2015
hanka
hanka
verb
~de ~t • tills. med sig fram:
| Finita former | |
|---|---|
| hankar | presens aktiv |
| hankade | preteritum aktiv |
| hanka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hanka | infinitiv aktiv |
| har/hade hankat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| hankande | |
hanka sig fram
• nödtorftigt dra sig framInfinita former att hanka sig fram infinitiv aktiv


