publicerad: 2015
harhjärta
har|hjärta
substantiv
~t ~n • särsk. bildl. räddhågad person
| Singular | |
|---|---|
| ett harhjärta | obestämd form |
| ett harhjärtas | obestämd form genitiv |
| harhjärtat | bestämd form |
| harhjärtats | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| harhjärtan | obestämd form |
| harhjärtans | obestämd form genitiv |
| harhjärtana | bestämd form |
| harhjärtanas | bestämd form genitiv |


