publicerad: 2015
hare
hare
substantiv
~n harar • ett djur; bildl. farthållare vid rekordförsök i löpning
| Singular | |
|---|---|
| en hare | obestämd form |
| en hares | obestämd form genitiv |
| haren | bestämd form |
| harens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| harar | obestämd form |
| harars | obestämd form genitiv |
| hararna | bestämd form |
| hararnas | bestämd form genitiv |


