publicerad: 2015
hejning
hej·ning
substantiv
~en ~ar • till 2heja 3
| Singular | |
|---|---|
| en hejning | obestämd form |
| en hejnings | obestämd form genitiv |
| hejningen | bestämd form |
| hejningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hejningar | obestämd form |
| hejningars | obestämd form genitiv |
| hejningarna | bestämd form |
| hejningarnas | bestämd form genitiv |


