publicerad: 2015
hertiginna
hertig·inna
[‑in`a]
substantiv
~n hertiginnor – I sammansättn. hertiginne-.
| Singular | |
|---|---|
| en hertiginna | obestämd form |
| en hertiginnas | obestämd form genitiv |
| hertiginnan | bestämd form |
| hertiginnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hertiginnor | obestämd form |
| hertiginnors | obestämd form genitiv |
| hertiginnorna | bestämd form |
| hertiginnornas | bestämd form genitiv |


