publicerad: 2015
hinderhoppning
hinder|hopp·ning
substantiv
~en ~ar hinder hoppning
| Singular | |
|---|---|
| en hinderhoppning | obestämd form |
| en hinderhoppnings | obestämd form genitiv |
| hinderhoppningen | bestämd form |
| hinderhoppningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hinderhoppningar | obestämd form |
| hinderhoppningars | obestämd form genitiv |
| hinderhoppningarna | bestämd form |
| hinderhoppningarnas | bestämd form genitiv |


