publicerad: 2015
hirdman
hird|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen hird 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en hirdman | obestämd form |
| en hirdmans | obestämd form genitiv |
| hirdmannen | bestämd form |
| hirdmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hirdmän | obestämd form |
| hirdmäns | obestämd form genitiv |
| hirdmännen | bestämd form |
| hirdmännens | bestämd form genitiv |


