publicerad: 2015
historiker
hist·or·ik·er
[‑o´r‑]
substantiv
~n; pl. ~ • historieforskare; historieskrivare
| Singular | |
|---|---|
| en historiker | obestämd form |
| en historikers | obestämd form genitiv |
| historikern | bestämd form |
| historikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| historiker | obestämd form |
| historikers | obestämd form genitiv |
| historikerna | bestämd form |
| historikernas | bestämd form genitiv |


