publicerad: 2015
historisering
hist·or·is·er·ing
substantiv
~en ~ar historisera
| Singular | |
|---|---|
| en historisering | obestämd form |
| en historiserings | obestämd form genitiv |
| historiseringen | bestämd form |
| historiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| historiseringar | obestämd form |
| historiseringars | obestämd form genitiv |
| historiseringarna | bestämd form |
| historiseringarnas | bestämd form genitiv |


