publicerad: 2015
hopbringa
hop|bringa
verb
~de el. ‑bragte, ~t el. ‑bragt • hopbringa el. vanl. bringa ihop ngra
| Finita former | |
|---|---|
| hopbringar | presens aktiv |
| hopbringas | presens passiv |
| hopbringade (hopbragte) | preteritum aktiv |
| hopbringades (hopbragtes) | preteritum passiv |
| hopbringa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hopbringa | infinitiv aktiv |
| att hopbringas | infinitiv passiv |
| har/hade hopbringat (hopbragt) | supinum aktiv |
| har/hade hopbringats (hopbragts) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| hopbringande | |
| Perfekt particip | |
| en hopbringad (hopbragd) + substantiv | |
| ett hopbringat (hopbragt) + substantiv | |
| den/det/de hopbringade (hopbragta) + substantiv | |


