publicerad: 2015
horisontalitet
horisont·al·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till horisontell
| Singular | |
|---|---|
| en horisontalitet | obestämd form |
| en horisontalitets | obestämd form genitiv |
| horisontaliteten | bestämd form |
| horisontalitetens | bestämd form genitiv |


