publicerad: 2015
hormonbalans
horm·on|bal·ans
substantiv
~en ~er • till balans 2 hormon
| Singular | |
|---|---|
| en hormonbalans | obestämd form |
| en hormonbalans | obestämd form genitiv |
| hormonbalansen | bestämd form |
| hormonbalansens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hormonbalanser | obestämd form |
| hormonbalansers | obestämd form genitiv |
| hormonbalanserna | bestämd form |
| hormonbalansernas | bestämd form genitiv |


