publicerad: 2015
hornkrona
horn|krona
substantiv
~n ‑kronor • till horn 1 och krona 3
| Singular | |
|---|---|
| en hornkrona | obestämd form |
| en hornkronas | obestämd form genitiv |
| hornkronan | bestämd form |
| hornkronans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hornkronor | obestämd form |
| hornkronors | obestämd form genitiv |
| hornkronorna | bestämd form |
| hornkronornas | bestämd form genitiv |


