publicerad: 2015
hulkning
hulk·ning
substantiv
~en ~ar hulka
| Singular | |
|---|---|
| en hulkning | obestämd form |
| en hulknings | obestämd form genitiv |
| hulkningen | bestämd form |
| hulkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hulkningar | obestämd form |
| hulkningars | obestämd form genitiv |
| hulkningarna | bestämd form |
| hulkningarnas | bestämd form genitiv |


