publicerad: 2015
hulling
hull·ing
substantiv
~en ~ar • spetsig tagg på pil e.d.
| Singular | |
|---|---|
| en hulling | obestämd form |
| en hullings | obestämd form genitiv |
| hullingen | bestämd form |
| hullingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hullingar | obestämd form |
| hullingars | obestämd form genitiv |
| hullingarna | bestämd form |
| hullingarnas | bestämd form genitiv |


