publicerad: 2015
humörhöjare
hum·ör|höj·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑höjarna • till höja humör
| Singular | |
|---|---|
| en humörhöjare | obestämd form |
| en humörhöjares | obestämd form genitiv |
| humörhöjaren | bestämd form |
| humörhöjarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| humörhöjare | obestämd form |
| humörhöjares | obestämd form genitiv |
| humörhöjarna | bestämd form |
| humörhöjarnas | bestämd form genitiv |


