publicerad: 2015
hundäxing
hund|äx·ing
substantiv
~en ~ar • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en hundäxing | obestämd form |
| en hundäxings | obestämd form genitiv |
| hundäxingen | bestämd form |
| hundäxingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hundäxingar | obestämd form |
| hundäxingars | obestämd form genitiv |
| hundäxingarna | bestämd form |
| hundäxingarnas | bestämd form genitiv |


