publicerad: 2015
huskomplex
hus|kom·plex
substantiv
~et; pl. ~ hus 1 2komplex 1
| Singular | |
|---|---|
| ett huskomplex | obestämd form |
| ett huskomplex | obestämd form genitiv |
| huskomplexet | bestämd form |
| huskomplexets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huskomplex | obestämd form |
| huskomplex | obestämd form genitiv |
| huskomplexen | bestämd form |
| huskomplexens | bestämd form genitiv |


