publicerad: 2015
huvudkrav
huvud|krav
substantiv
~et; pl. ~ huvud 2 krav
| Singular | |
|---|---|
| ett huvudkrav | obestämd form |
| ett huvudkravs | obestämd form genitiv |
| huvudkravet | bestämd form |
| huvudkravets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudkrav | obestämd form |
| huvudkravs | obestämd form genitiv |
| huvudkraven | bestämd form |
| huvudkravens | bestämd form genitiv |


