publicerad: 2015
huvudkvarter
huvud|kvart·er
substantiv
~et; pl. ~ • till 1kvarter 2 huvud 2
| Singular | |
|---|---|
| ett huvudkvarter | obestämd form |
| ett huvudkvarters | obestämd form genitiv |
| huvudkvarteret | bestämd form |
| huvudkvarterets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudkvarter | obestämd form |
| huvudkvarters | obestämd form genitiv |
| huvudkvarteren | bestämd form |
| huvudkvarterens | bestämd form genitiv |


