publicerad: 2015
hybridisering
hybr·id·is·er·ing
substantiv
~en ~ar hybridisera
| Singular | |
|---|---|
| en hybridisering | obestämd form |
| en hybridiserings | obestämd form genitiv |
| hybridiseringen | bestämd form |
| hybridiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hybridiseringar | obestämd form |
| hybridiseringars | obestämd form genitiv |
| hybridiseringarna | bestämd form |
| hybridiseringarnas | bestämd form genitiv |


