publicerad: 2015
hybridteknik
hybr·id|tekn·ik
substantiv
~en ~er • till teknik 1,2 hybrid
| Singular | |
|---|---|
| en hybridteknik | obestämd form |
| en hybridtekniks | obestämd form genitiv |
| hybridtekniken | bestämd form |
| hybridteknikens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hybridtekniker | obestämd form |
| hybridteknikers | obestämd form genitiv |
| hybridteknikerna | bestämd form |
| hybridteknikernas | bestämd form genitiv |


