publicerad: 2015
häckning
häck·ning
substantiv
~en ~ar häcka
| Singular | |
|---|---|
| en häckning | obestämd form |
| en häcknings | obestämd form genitiv |
| häckningen | bestämd form |
| häckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| häckningar | obestämd form |
| häckningars | obestämd form genitiv |
| häckningarna | bestämd form |
| häckningarnas | bestämd form genitiv |


