publicerad: 2015
hänryckning
hän|ryck·ning
substantiv
~en ~ar hänrycka
| Singular | |
|---|---|
| en hänryckning | obestämd form |
| en hänrycknings | obestämd form genitiv |
| hänryckningen | bestämd form |
| hänryckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hänryckningar | obestämd form |
| hänryckningars | obestämd form genitiv |
| hänryckningarna | bestämd form |
| hänryckningarnas | bestämd form genitiv |


