publicerad: 2015
höjdrygg
höjd|rygg
substantiv
~en ~ar • till 1höjd 2 och rygg 2
| Singular | |
|---|---|
| en höjdrygg | obestämd form |
| en höjdryggs | obestämd form genitiv |
| höjdryggen | bestämd form |
| höjdryggens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| höjdryggar | obestämd form |
| höjdryggars | obestämd form genitiv |
| höjdryggarna | bestämd form |
| höjdryggarnas | bestämd form genitiv |


