publicerad: 2015
höna
höna
substantiv
~n hönor 1 hona av en tamfågel; i sammansättn. äv. om vissa besläktade (vilda) fåglar2 hona av vissa fåglar
| Singular | |
|---|---|
| en höna | obestämd form |
| en hönas | obestämd form genitiv |
| hönan | bestämd form |
| hönans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hönor | obestämd form |
| hönors | obestämd form genitiv |
| hönorna | bestämd form |
| hönornas | bestämd form genitiv |


