publicerad: 2015
identitetsupplösning
id·enti·tets|upp·lös·ning
substantiv
~en • till identitet 2 och upplösning 4
| Singular | |
|---|---|
| en identitetsupplösning | obestämd form |
| en identitetsupplösnings | obestämd form genitiv |
| identitetsupplösningen | bestämd form |
| identitetsupplösningens | bestämd form genitiv |


