publicerad: 2015
immanens
im·man·ens
[‑en´s]
substantiv
~en • ⟨filos.⟩ till immanent
| Singular | |
|---|---|
| en immanens | obestämd form |
| en immanens | obestämd form genitiv |
| immanensen | bestämd form |
| immanensens | bestämd form genitiv |


