publicerad: 2015
inbillning
in|bill·ning
substantiv
~en ~ar • äv. fantasi
| Singular | |
|---|---|
| en inbillning | obestämd form |
| en inbillnings | obestämd form genitiv |
| inbillningen | bestämd form |
| inbillningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbillningar | obestämd form |
| inbillningars | obestämd form genitiv |
| inbillningarna | bestämd form |
| inbillningarnas | bestämd form genitiv |


