publicerad: 2015
inbjudare
in|bjud·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑bjudarna • till inbjuda 1
| Singular | |
|---|---|
| en inbjudare | obestämd form |
| en inbjudares | obestämd form genitiv |
| inbjudaren | bestämd form |
| inbjudarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbjudare | obestämd form |
| inbjudares | obestämd form genitiv |
| inbjudarna | bestämd form |
| inbjudarnas | bestämd form genitiv |


