publicerad: 2015
inbädda
in|bädda
verb
~de ~t • särsk. bildl.: inbädda el. vanl. bädda in ngt; huset låg inbäddat i grönska
| Finita former | |
|---|---|
| inbäddar | presens aktiv |
| inbäddas | presens passiv |
| inbäddade | preteritum aktiv |
| inbäddades | preteritum passiv |
| inbädda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inbädda | infinitiv aktiv |
| att inbäddas | infinitiv passiv |
| har/hade inbäddat | supinum aktiv |
| har/hade inbäddats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inbäddande | |
| Perfekt particip | |
| en inbäddad + substantiv | |
| ett inbäddat + substantiv | |
| den/det/de inbäddade + substantiv | |


