publicerad: 2015
indelningsgrund
in·del·nings|grund
substantiv
~en ~er • till 2grund 2 indelning
| Singular | |
|---|---|
| en indelningsgrund | obestämd form |
| en indelningsgrunds | obestämd form genitiv |
| indelningsgrunden | bestämd form |
| indelningsgrundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indelningsgrunder | obestämd form |
| indelningsgrunders | obestämd form genitiv |
| indelningsgrunderna | bestämd form |
| indelningsgrundernas | bestämd form genitiv |


