publicerad: 2015
indiantjut
indi·an|tjut
substantiv
~et; pl. ~ • gällt tjut
| Singular | |
|---|---|
| ett indiantjut | obestämd form |
| ett indiantjuts | obestämd form genitiv |
| indiantjutet | bestämd form |
| indiantjutets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indiantjut | obestämd form |
| indiantjuts | obestämd form genitiv |
| indiantjuten | bestämd form |
| indiantjutens | bestämd form genitiv |


